Aan de voet van de berg

We gaan even van de gebaande paden af. We gaan op ontdekkingsreis en laten even de wijnen uit Toscane of Puglia met rust. Ik wil je meenemen naar Friuli. Menigeen zal zich nu even afvragen waar Friuli ligt en hoe je dit in hemelsnaam correct moet uitspreken. Kom ik op terug. Maar beloof mij nu alvast één ding: ga op ontdekking. Doe het maar gewoon. En ontdek dat de wijnen van Villanova je de essentie van Friuli laat proeven.

“De Nederlander” is niet zo van de bubbels. We drinken het wel, maar dan moet er wel een speciale gelegenheid voor zijn. Met Oud & Nieuw bijvoorbeeld, als je promotie op je werk hebt gemaakt of als je je diploma in de pocket hebt. Op een of andere manier moet er iets bijzonders zijn om een bubbel te drinken. Maar waarom zo sporadisch? Waarom drinken we geen bubbel omdat het een fijne dag was op het werk, omdat het een woensdag is of omdat (en dat vind ik zelf de belangrijkste reden) je het verdient? Want laten we eerlijk zijn: iedere dag moet gevierd worden en de reden ervan creëren we zelf. Daar hoeft het niet oudjaarsavond voor te zijn.

Chiantigiana

Laura en het Manhattan van de Middeleeuwen

Verplicht in bed blijven liggen terwijl je hoort dat beneden de keuken zo ongeveer wordt afgebroken. De allerleukste versjes en tekeningen en de warmste knuffels. Het is bijna weer Moederdag en het is een dag bij uitstek om alle moeders extra in het zonnetje te zetten. En ze verdienen het, het hele jaar door eigenlijk! Maar op Moederdag extra. Op Moederdag moet alles uit de kast worden getrokken om ze speciaal te laten voelen, bijzonder, uniek. Op Dus laten we ook extra ons best doen om iets moois te geven. Iets bijzonders. 

Welke wijn hoort nu precies bij welk gerecht?  Het zou een next level-vraag kunnen zijn bij een gemiddelde pubquiz. Voor de beginners onder ons is ‘wit bij vis en rood bij vlees’ al een high five waard maar dan komt het: wat als asperges op het menu staan, kan iedere witte wijn bij iedere vis en wat moet ik in hemelsnaam doen bij oesters. Kortom: laat ik jullie een klein beetje meenemen in de wereld van de ideale combinatie met witte wijnen. En prosecco. Want een dag zonder prosecco is als een dag zonder Italië: minder.

Viva Poggio al Garda! Ik heb een new kid on the block voor je en wat voor een! Poggio al Garda is pas vier jaar jong maar heeft een historie aan kwaliteit die al veel ouder is. Ga ik uitleggen. Voorheen waren de Casarini’s druiventelers voor (onder andere) het beroemde wijnhuis Zenato. Keer op keer kregen ze complimenten over de kwaliteit van de druiven die ze verkochten tot ze op een bepaald moment dachten “kunnen wij dan niet beter onze eigen wijn maken?” Het antwoord was si en de kennis van het telen, gecombineerd met de jarenlange kwaliteit en de passie van Elena en Raffaele zorgde ervoor dat de eigen Poggio al Garda een instant hit is.

Je herkent het misschien wel: je hebt Duolingo zo’n beetje uitgespeeld, je hebt ik-weet-niet-hoeveel diamanten verzameld en menig Italiaanse film zonder ondertiteling is bekeken. Je bent er klaar voor. Kom maar op met die Italiaanse taal, je bent klaar voor een potje conversatie met de locals. Das mooi en hou die gedachte zeker vast maar om nog meer respect van diezelfde locals te krijgen, is het handig om wat uitdrukkingen en gezegdes te kennen. Uitdrukkingen waar je, als je het letterlijk vertaald, geen touw aan kunt vast knopen. Sta je daar met je Duolingo-kennis. Dus: zet die duikbril maar op en duik mee in de wondere wereld van uitdrukkingen en gezegdes met betrekking tot wijn. What else.

De meesten weten niet eens waar het ligt en als mensen het wèl weten, rijden ze er vaak alleen maar doorheen op weg naar de bestemming. Laat staan dat mensen weten dat daar hele bijzondere wijnen worden gemaakt onder zeer moeilijke omstandigheden. Valle d’ Aosta, de kleinste regio van heel Italië ‘linksboven’ bij Zwitserland en Frankrijk is een onbekend stukje en onbekend maakt dan gelijk onbemind. Maar daar wil ik graag verandering in brengen, om te beginnen met hun wijnen. Dus snel naar ‘linksboven’.

Je hebt twee soorten mensen in de culinaire wereld: diegene die kan toveren in de keuken en diegene die kan genieten van het eten hetgeen de tovenaar heeft gemaakt. Ik behoor tot die laatste categorie, ik beken het direct. Ik ben een prima sidekick in de keuken maar meer ook niet. Als het er echter op aan komt om de juiste wijnen uit te zoeken bij de verschillende gerechten, ben ik je man. Dat is mijn ding zeg maar. Ik ga dan helemaal los en proef en selecteer zo lang totdat ik de juiste combinatie heb. En ja, dan hou ik ervan om die lijn door te trekken. Hier dus een paar tips over de etiquette van het drinken van wijn tijdens een etentje. 

“Een wijn die een betovering vertelt, een magie en de essentie van de verschillende onderdelen die samen één worden. Dit vertelt ons verhaal, gemaakt met liefde, met de familie en samen met de natuur.”

Zodra je de eerste slok neemt, weet je het. Dit is bijzonder, dit heeft karakter. Mijn eerste ervaring met een wijn van het wijnhuis Ciavolich was gelijk de start van een ontdekkingsreis. Ik hou namelijk van wijnen die mij een verhaal vertellen, die mijn interesse wekken en dit wijnhuis heeft een verhaal als een roman.

Mark Bertrand is al vele jaren een groot fan van Italië en alle aspecten van het land: de cultuur, de historie, de gebruiken,